BOZKIR

 

      Kasım ayının ilk gününden herkese merhaba arkadaşlar. Rus edebiyatının muhteşem yazarı Anton Çehov'un kaleminden ''Bozkır'' kitabının yorumlarını paylaşacağım bugün sizlerle. 

       Kitap bir yolculuk hikayesidir. Anton Çehov durum hikayeciliğini kullanarak Ukrayna bozkırındaki bir yolculuk hikayesini anlatır. Betimlemeler çok güçlü ve yoğun bir biçimde okura aktarıldığı için, anlatılanlar bir film karesi gibi okurun gözünde canlanır. Rus yaşam biçiminin ve ruhunun canlı imgeleri şiirli bir dille tasvir edilir. Bozkır, renkleri, sesleri ve kokularıyla adeta hikayenin ana karakterlerinden biridir.

        Kitabın başkarakteri Yegoruşka, annesi Olga İvanovna ile birlikte yaşayan dokuz yaşında bir çocuktur. Babasını ve büyükannesini kaybetmiştir. Olga İvanovna, tüccar Kuzmiçov'un kardeşidir. Olga, yün satmaya giden kardeşini Yegoruşka'yı da yanına alıp onu gimnaziya denilen genel eğitim veren orta dereceli okula kaydetmesi için ikna eder. Böylelikle Yegoruşka'nın dayısı Kuzmiçov, Peder Hristofor Siriyskiy ve arabacı Deniska ile birlikte yolculuk hikayesi başlar. 

        Kitap, Çehov'un yaratıcılığının bir dönüm noktası olarak kabul edilir. Eğitim için annesinden ayrılıp dayısıyla yola çıkan Yegoruşka kendini bambaşka bir dünyada bulur. Türlü türlü insanla karşılaşır. Tüccarları, köylüleri, işçileri, din adamlarını ve arabacıları yakından tanıma ve gözlemleme fırsatı bulur. Bozkırda akıp giden olaylar ve insanlar Yegoruşka üzerinde derin etkiler yaratır. Yolculuk boyunca dinlediği hikayeler düşlerinde belirir. Ve tüm bu olanlar Çehov'un güçlü kalemiyle gerçekçi bir üslupla aktarılır. Bu harikulade eseri tüm arkadaşlarıma tavsiye ederim.

        Altını çizdiğim satırları sizlerle paylaşmak isterim:

        ''Ne derler, okumak ışıktır, cehaletse karanlık...Sahiden de öyledir.''

        ''Akıl inançla birleşince Tanrı'nın istediği meyveleri verir.''

        ''Rus insanı anımsamayı sever, yaşamayı sevmez.''

        Bol kitaplı günler, sevgiyle...